implanteren

Niet te verwarren met: implementeren

Implantatie van een radiozendertje bij een Scaphirhynchus albus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  implanteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• im·plan·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘inplanten’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van het Franse implanter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
implanteren	implanteerde	geïmplanteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

implanteren

1. overgankelijk (medisch) het in een lichaam aanbrengen van een stof, voorwerp, toestel etc.

   • De dierenarts implanteert een chip bij onze hond. 

Antoniemen

• amputeren, uitnemen, verwijderen

Afgeleide begrippen

• implantaat, implantatie, implanteerbaar

Verwante begrippen

• aanbrengen, pacemaker, plaatsen, prothese transplanteren

Vertalingen

    1. het in een lichaam aanbrengen van een stof, voorwerp, toestel etc   

Duits: implantieren (de) Engels: implant (en)

Frans: implanter (fr) Spaans: implantar (es)

Gangbaarheid

• Het woord implanteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "implanteren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.