ilderen

Deens

Woordafbreking

• il·de·ren

Zelfstandig naamwoord

ilderen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ilder

Noors

Woordafbreking

• il·de·ren

Naar frequentie	49987

Zelfstandig naamwoord

ilderen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ilder

Nynorsk

Woordafbreking

• il·de·ren

Zelfstandig naamwoord

ilderen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ilder