ignare
- Geleerde ontlening uit Latijn ignarus "onwetend", voor het eerst aangetroffen in 1365[1], wijdverbreid sinds de 16e eeuw
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| mannelijk / vrouwelijk |
ignare | ignares |
ignare
- zeer onwetend, onontwikkeld
- ↑ ignare (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr .
