hurler
Uiterlijk
- via Oudfrans hurler van Laatlatijn urulare van Klassiek Latijn ululare "huilen". De h aspiré in het woord is waarschijnlijk omwille van klanknabootsende redenen [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
hurler |
hurlais |
hurlé |
eerste groep | volledig |
hurler
- ↑ hurler (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr
.