hors

Nederlands

m 1. eetbare vissoort (Trachurus trachurus) die voorkomt in de oostelijke Atlantische Oceaan

v/m/o 1. buitendijkse grond die begroeid raakt (De Hors op Texel)

Uitspraak

• Geluid:  hors    (hulp, bestand)
• IPA: / hɔrs / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• hors

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘beenvis’ voor het eerst aangetroffen in 1862
• [vissoort] van Engels horse-mackerel
• [droogvallende grond] variant van gors en/of verwant aan horst

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hors	horsen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

hors m

1. (straalvinnigen) eetbare vissoort Trachurus trachurus  die voorkomt in de oostelijke Atlantische Oceaan

Synoniemen

• horsmakreel

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hors	horzen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

hors v / m / o

1. buitendijkse grond die begroeid raakt
2. zandplaat in zee die bij vloed niet helemaal onderloopt

Synoniemen

• [1] gors

Afgeleide begrippen

• De Hors
• Vliehors

Gangbaarheid

• Het woord hors staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "hors" herkend door:

43 %	van de Nederlanders;
37 %	van de Vlamingen.

Angelsaksisch

Uitspraak

• IPA: /hoɹs/

Zelfstandig naamwoord

hors o

1. (onevenhoevigen) paard

Overerving en ontlening

• Engels: horse