heister
Uiterlijk
- [A] heis·ter
- [B] hei·ster
- [B] Naamwoord van handeling van heien met het achtervoegsel -ster
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | heister | heisters |
verkleinwoord | - | - |
[B] heister
- (beroep) vrouwelijke bouwvakker die heipalen de grond in stampt
- vrouwelijke vorm van heier
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | heister | heisters |
verkleinwoord | - | - |
[A] heister
- iemand die heistert, heibei, woelwater, wildebras [1]
vervoeging van |
---|
heisteren |
heister
- Het woord heister staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.