haritz

Baskisch

Zelfstandig naamwoord

haritz onbezield

1. (plantkunde) eik

Verbuiging

onbezield zelfstandig naamwoord: haritz

	onbepaald	enkelvoud	meervoud
absolutief	haritz	haritza	haritzak
ergatief	haritzek	haritzak	haritzek
datief	haritzi	haritzari	haritzei
genitief	haritzen	haritzaren	haritzen
comitatief	haritzekin	haritzarekin	haritzekin
motivatief	haritzengatik	haritzarengatik	haritzengatik
benefactief	haritzentzat	haritzarentzat	haritzentzat
instrumentalis	haritzez	haritzaz	haritzez
inessief	haritzetan	haritzan	haritzetan
locatief	haritzetako	haritzeko	haritzetako
allatief	haritzetara	haritzera	haritzetara
terminatief	haritzetaraino	haritzeraino	haritzetaraino
directief	haritzetarantz	haritzerantz	haritzetarantz
destinatief	haritzetarako	haritzerako	haritzetarako
ablatief	haritzetatik	haritzetik	haritzetatik
partitief	haritzik	—	—
prolatief	haritztzat	—	—