harðr

Oudnoords

Woordafbreking

• harðr

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig uit het Protogermaans.

Bijvoeglijk naamwoord

harðr

1. hard (bijv. een harde steen)
2. sterk (van kracht en wil)
3. hardnekkig, onbuigzaam
4. fel, heftig, hevig, ijverig
5. hard, hevig, sterk (van wind)
6. krachtig, sterk, streng (bijv. een strenge winter)
7. hard (bijv. een harde behandeling)
8. bezwaarlijk, moeilijk, zwaar

Verbuiging

enkelvoud				meervoud
	m	v	o		m	v	o
nominatief	harðr	hǫrd	hart		harðir	harðar	hǫrð
genitief	harðs	harðrar	harðs		harðra	harðra	harðra
datief	hǫrðum	harðri	hǫrðu		hǫrðum	hǫrðum	hǫrðum
accusatief	harðan	harða	harðt		harða	harðar	hǫrð
vergrotende trap		harðari		overtreffende trap		harðastr

Afgeleide begrippen

   

berharðr harðangr harðbrysti harðbrystr harðfengi harðfengr harðfenni harðgeðr harðleikni harðna harðráðr harðreiðr harðrétti harðrǽði

harðskeyti harðskeytr harðskipaðr harðslǿgr harðsnúinn harðsóttr harðsteinn harðstinr harðtǿkr harðúðigr harðvaxinn harðyrði harðyrkr harðýðgi

Verwante begrippen

• Deens: hård ^(da)
• Duits: hart ^(de)
• Engels: hard ^(en)
• Faeröers: harður ^(fo)
• IJslands: harður ^(is)
• Noors: hard ^(no)
• Nynorsk: hard ⁽ⁿⁿ⁾
• Zweeds: hård ^(sv)