habere

Latijn

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
habēre	habeō	habuī	habitum
tweede vervoeging	volledig

Werkwoord

habēre

1. hebben
2. houden
3. beschouwen als
4. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van habēre

Turks

Woordafbreking

• ha·be·re

Zelfstandig naamwoord

habere

1. datief enkelvoud van haber