guit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  guit    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• guit

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘deugniet’ voor het eerst aangetroffen in 1501

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	guit	guiten
verkleinwoord	guitje	guitjes

Zelfstandig naamwoord

de guit m

1. (spottend) grappig iemand (vooral van het mannelijk geslacht)

   • Het was lachen geblazen bij Babbelonië, het AVRO-spelletje dat tussen 1981 en 1984 zo'n zeven miljoen kijkers trok. Vooral als Jos Brink uit de bocht vloog. Hij speelde de rol die in de jaren zestig en zeventig in Wie van de drie voor Albert Mol was weggelegd: de guit die zo leuk dubbelzinnig kon doen en toch de lieveling van het AVRO-publiek bleef. 
   • Is die kleine guit van een Arie Boomsma in het geniep getrouwd! Dat vind ik leuk van hem. Al hadden we de voortekenen allemaal kunnen zien; Arie werd ineens overal gespot met een en dezelfde yogalerares, en die yogalerares en Arie lieten allebei dezelfde tatoeage op hun lichaam zetten (zij op haar arm, hij half achter zijn oksel, de enige plek die nog vrij was). En ze plaatsten een paar foto's van elkaar op Instagram, waaronder ze dan zetten: 'Zo veel liefde' dit en 'Zo veel liefde' dat. (Al voelt Arie natuurlijk voor veel mensen, en sowieso voor veel wezens, liefde.  

Synoniemen

• deugniet, grappenmaker, grapjas, mallerd, leukerd, ondeugd, schalk [1], snaak [1]

Vertalingen

    1. grappig persoon en vooral een grappig klein kind   

Engels: rascal (en)

Gangbaarheid

• Het woord guit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "guit" herkend door:

72 %	van de Nederlanders;
64 %	van de Vlamingen.