gruuen
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ˈɣryɐn/ (Etsbergs)
Bijvoeglijk naamwoord
gruuen
Zelfstandig naamwoord
gruuen o
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | gruuen | chruuen | - | - | gruuen | chruuen | - | - |
| genitief | gruuens | chruuens | - | - | gruuen | chruuen | - | - |
| locatief | gruuenes | chruuenes | - | - | gruuenese | chruuenese | - | - |
| datief | gruuene | chruuene | - | - | gruuen | chruuen | - | - |
| accusatief | gruuen | chruuen | - | - | gruuen | chruuen | - | - |