gradiënt
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- gra·di·ent
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ruimtelijk verloop van een grootheid’ voor het eerst aangetroffen in 1912 [1]
- [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | gradiënt | gradiënten |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de gradiënt m
- (wiskunde) (natuurkunde) mate van verandering van een grootheid per eenheid van lengte, in de richting waarin die verandering het sterkst is (ofwel (nabla inwendig werkend op de vector f))
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord gradiënt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gradiënt" herkend door:
73 % | van de Nederlanders; |
72 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "gradiënt" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ gradiënt op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be