gepeupel
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- ge·peu·pel
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | gepeupel | |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
- het gewone volk, de laagste klasse
- het gespuis het onkundige, ruwe, woeste volk
- Zij had in de straten van Parijs het op bloed beluste gepeupel gezien, dat was opgehitst door fanatici als Marat, Danton en Robespierre. Zij had meegemaakt hoe familieleden en vrienden eindigden onder de guillotine en had zelf moeten vluchten. Zij begreep dat politiek niet alleen een zaak van beginselen, ideeën en regels was, maar dat emoties, verwachtingen, frustraties, rancune en moeilijk definieerbare verschijnselen als mentaliteit en identiteit een minstens even grote rol speelden. [4]
- ▸ Ze had een hautaine, zowel gekwetste als neerbuigende blik, alsof ze een dichteres was die zich met tegenzin onder het ongevoelige gepeupel begaf. `Frarwaise; fluisterde de grote Griek en hij keek mij aan met een veelbetekenende blik, waarvan ik niet goed wist wat die betekende.[5]
Synoniemen
- gemeen, uitschot, massa, grauw, schuim, plebs, schorremorrie, janhagel, canaille, rapaille, schorem, gespuis, crapuul, tuig, uitvaagsel, meute, vulgus, geteisem, goegemeente
Gangbaarheid
- Het woord gepeupel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "gepeupel" herkend door:
95 % | van de Nederlanders; |
90 % | van de Vlamingen.[6] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "gepeupel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ gepeupel op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC Rob Hartmans 18 oktober 2016
- ↑ “Grand Hotel Europa” (2018), , ISBN 978-90-295-2622-7, p. 31
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be