fugere
Uiterlijk
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
fugere | fugiō | fūgī | fugitum |
vijfde vervoeging | volledig |
fugĕre
- vluchten
- versnellen, snel haasten, snel voorbijgaan
- Tempus fugit.
- De tijd vliegt