frivolité
- fri·vo·li·té
- uit het Frans[1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | frivolité | frivolités |
| verkleinwoord |
het frivolité o
- een handwerktechniek, waarbij op kant lijkend weefsel wordt vervaardigd
- ▸ In de Haarstraat en op het plein bij winkelcentrum Hoge Wal gaat het om ambachtslieden die bezig zijn met het maken van glas-in- lood, glasgraveren, beeldhouwen, mosterd maken, Fries houtsnijwerk, vogelportretten en frivolité.[2]
- ▸ Het Kijk- & Luistermuseum blijkt ’s middags open te zijn. Ik kom voor het luistergedeelte. De quilts en frivolité laat ik links hangen. Peuter van bijna twee is namelijk ook mee.[3]
- ▸ Verder zijn er onder andere workshops (kaart)weven, frivolité, macramé en hardanger, stokhaken en tunisch haken.[4]
- Het woord frivolité staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "frivolité" herkend door:
| 62 % | van de Nederlanders; |
| 56 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron “Zomermarkt en oude ambachten drie dagen in centrum Rijssen” (30-06-2008), Tubantia - ↑ Weblink bron Geerten Jan van Dijk“Kijken en luisteren” (14-11-2016), Reformatorisch Dagblad
- ↑ Weblink bron “Wol, sieraden en boerderijen” (08-12-2018), Reformatorisch Dagblad
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
