forte

1. hard, met veel volume
(symbool in bladmuziek)

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  forte    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈfɔrtə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• for·te

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘bijwoord: sterk’ voor het eerst aangetroffen in 1772
• van Italiaans forte

Bijwoord

forte

1. (muziek) hard, met veel volume

   • Fluisterzacht of forte - de piano geeft hem vleugels. 

Zelfstandig naamwoord

forte o

1. (muziek) deel van een muziekstuk dat hard hoort te klinken

   • Het was, in het eerste deel, van klank zonder uitzondering voortreffelijk in het forte (koper, hout!). 

2. sterke punt, waar het best gepresteerd wordt (voorafgegaan door bezittelijk voornaamwoord of zelfstandig naamwoord in bezitsvorm)

   • Zijn voice-over maakt de film persoonlijk maar het is duidelijk niet zijn forte, zowel qua tekst („vaar met mij mee”), als qua dictie. 

Antoniemen

• piano

Afgeleide begrippen

• fortepiano

Gangbaarheid

• Het woord 'forte' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "forte" herkend door:

75 %	van de Nederlanders;
68 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Bijvoeglijk naamwoord

forte

1. vrouwelijk enkelvoud van fort

Italiaans

Bijvoeglijk naamwoord

forte m, v

1. sterk, krachtig
2. (taalkunde) beklemtoond

Overerving en ontlening

• Nederlands: forte

Zelfstandig naamwoord

forte m

1. fort, versterkte locatie

Latijn

Bijwoord

forte

1. toevallig

Portugees

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	forte	fortes
vrouwelijk	forte	fortes

Bijvoeglijk naamwoord

forte

1. sterk