foeteren

Niet te verwarren met: voeteren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
foeteren	foeterend
gefoeter	gefoeterd

Uitspraak

• Geluid:  foeteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• foe·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mopperen’ voor het eerst aangetroffen in 1848

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
foeteren	foeterde	gefoeterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fóéteren

1. inergatief iemand met protesten en scheldwoorden overladen.

   • De bestuurder van de andere auto foeterde hevig, hoewel hij geen voorrang verleend had. 
   • Toch blijft muziek een kwestie van smaak. Er zijn ook veel tegenstanders (37 procent) van Nederlandstalige muziek. „Die volksmuziek is niet om aan te horen”, foetert een opposant. Een ander valt bij: „Vreselijk en vooral Roelvink, Hazes en Bauer. Wordt niet lekker van dat gekweel. Zingen kunnen ze niet.”  

Hyponiemen

• uitfoeteren

Afgeleide begrippen

• foeteraar, gefoeter

Gangbaarheid

• Het woord foeteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "foeteren" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.