fluorescence

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /flʊɔrɛstsentsɛ/

Woordafbreking

• fluo·re·s·cen·ce

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het werkwoord fluoreskovat

Zelfstandig naamwoord

fluorescence v

1. (natuurkunde)(scheikunde) fluorescentie; het uitzenden van licht waarbij een elektron een foton absorbeert, in een aangeslagen toestand belandt en vervolgens terugvalt naar de grondtoestand onder uitzending van een foton van lagere energie

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	fluorescence	fluorescence
genitief	fluorescence	fluorescencí
datief	fluorescenci	fluorescencím
accusatief	fluorescenci	fluorescence
vocatief	fluorescence	fluorescence
locatief	fluorescenci	fluorescencích
instrumentalis	fluorescencí	fluorescencemi

Hyperoniemen

• luminiscence v

Afgeleide begrippen

• autofluorescence v
• fluorescenční
• fluorescentní

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)