fluimen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fluimen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈflœymə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• flui·men
• ww afgeleid van  fluim zn  met het achtervoegsel -en
• zn  fluim zn  met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fluimen	fluimde	gefluimd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fluimen

1. inergatief spugen, klodders spuug verspreiden

   ▸ Omdat ik niet uit de toon wilde vallen, ontdeed ik mij geleidelijk aan van een paar slechte gewoonten, zoals op de grond spuwen, waarmee ik van kindsbeen af mijn viriliteit had aangegeven. (…) Maar nu ik me opmaak om terug te keren naar het nest, besef ik dat de eigenschappen die ik heb verworven helaas geen deugd meer zijn, maar een last. Hoe moet ik in hemelsnaam opnieuw leren om perfect te fluimen?

Zelfstandig naamwoord

de fluimen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord fluim

   ▸ De twee fluimen die Frank Rijkaard ooit in het matje van Rudi Völler deponeerde zit de journalist nog het meest dwars.

Gangbaarheid

• Het woord fluimen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fluimen" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.