fluim

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fluim    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fluim

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoeveelheid slijm’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fluim	fluimen
verkleinwoord	fluimpje	fluimpjes

Zelfstandig naamwoord

het fluim o

1. vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren

Synoniemen

• speeksel, sputum, spuug

Vertalingen

    1. vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren   

Duits: Speichel (de) m, Spucke (en) v Engels: spittle (en), sputum (en) Frans: glaviot (fr) m Papiaments: skupi

Noors: spytt (no) o Nynorsk: spytt (nn) o Taroko: túyoq

Werkwoord

vervoeging van
fluimen

fluim

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
   

   • Ik fluim. 

2. gebiedende wijs van fluimen
   

   • Fluim! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
   

   • Fluim je? 

Gangbaarheid

• Het woord fluim staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fluim" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.