fluctueren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fluctueren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fluc·tu·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse fluctuer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fluctueren	fluctueerde	gefluctueerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fluctueren

1. inergatief onregelmatig variëren (binnen bepaalde grenzen), schommelen

   • De rente fluctueert dagelijks. 
   • Het werknemersaantal heeft in de loop der tijd gefluctueerd tussen 13 en 20 personen. 

Afgeleide begrippen

• fluctuatie, fluctuering

Vertalingen

    1. onregelmatig variëren (binnen bepaalde grenzen), schommelen   

Duits: flutuieren (de) Engels: fluctuate (en) Frans: fluctuer (fr)

Spaans: fluctuar (es)

Gangbaarheid

• Het woord fluctueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fluctueren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.