flirt

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flirt    (hulp, bestand)
• IPA: / flʏːrt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• flirt

Woordherkomst en -opbouw

• zn: van Engels  flirt zn 
  • m: naamwoord van handeling van  flirten ww 
• ww:  flirten ww  zonder de uitgang -en

v/m	enkelvoud	meervoud
naamwoord	flirt	flirten
verkleinwoord	flirtje	flirtjes

Zelfstandig naamwoord

de flirt v / m

1. (persoon) iemand die graag met een ander vrijblijvend doet alsof ze erotisch tot elkaar worden aangetrokken

   ▸ De verdachte buigt het hoofd – in de zittingzaal is hij een schim van de flirt die hij op de gang was.

m	enkelvoud	meervoud
naamwoord	flirt	flirten
verkleinwoord	flirtje	flirtjes

Zelfstandig naamwoord

de flirt m

1. vrijblijvend gedrag waarmee je de indruk wekt dat je een ander erotisch aantrekkelijk vindt

   ▸ En in het meervoudige perspectief met verschillende verhaallijnen is de voornaamste dramatische lijn de flirt die de koningin heeft met een knappe kunstenaar.

   ▸ Als puber ging mijn zus aan de flirt, ze had altijd mensen om zich heen.

2. (figuurlijk) handelingen die de indruk maken dat belangstelling is voor verdergaande betrekkingen

   ▸ Ook in Nederland lijkt de flirt met radicaal rechts onder christenen over zijn hoogtepunt heen.

   ▸ Dat de flirt met warmbloedige soulblues van Di-Rect verre van kortstondig is, blijkt ook uit het nieuwe werk.

Werkwoord

vervoeging van
flirten

flirt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van flirten
2. gebiedende wijs van flirten

Gangbaarheid

• Het woord flirt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flirt" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• IPA: /flœːɐ̯t/
• Geluid:  flirt    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• flirt

Werkwoord

flirt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd gebiedende wijs bedrijvende vorm van flirten

Synoniemen

• flirte

Pools

Uitspraak

• IPA: /flʲirt/
• Geluid:  flirt    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels

Zelfstandig naamwoord

flirt monbezield

1. flirt, het flirten

Afgeleide begrippen

• flirciara
• flircik monbezield
• flirtować imperfectief

Verwante begrippen

flirciarka flirciarski flirciarz

flirtowanie o poflirtowanie o poflirtować perfectief

Anagrammen

• filtr

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Slowaaks

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels

Zelfstandig naamwoord

flirt monbezield

1. flirt, het flirten

Afgeleide begrippen

• flirtík m
• flirtovať imperfectief

Verwante begrippen

• flirtovanie o

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /flɪrt/

Woordafbreking

• flirt

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels

Zelfstandig naamwoord

flirt monbezield

1. flirt, het flirten

   «To je pouhý flirt.»

   Dat was slechts een flirt.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	flirt	flirty
genitief	flirtu	flirtů
datief	flirtu	flirtům
accusatief	flirt	flirty
vocatief	flirte	flirty
locatief	flirtu	flirtech
instrumentalis	flirtem	flirty

Afgeleide begrippen

• flirtek / flirtík monbezield
• flirtovat imperfectief
• flirtový

Verwante begrippen

• flirtíček monbezield
• flirtování o
• zaflirtovat si perfectief

Anagrammen

• filtr monbezield

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)