fleurir
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| fleurir |
fleurissais |
fleuri |
| tweede groep | volledig | |
fleurir
- onovergankelijk bloeien; in bloei zijn
- overgankelijk versieren met bloemen
- ↑ fleurir (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr .
