finale

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  finale    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fi·na·le

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘slotstuk van meerdelig instrumentaal muziekstuk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847
• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘eindstrijd in sport’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1914

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	finale	finales
verkleinwoord	finaletje	finaletjes

Zelfstandig naamwoord

finale v/m

1. (sport) de beslissende wedstrijd in een toernooi, dikwijls tussen de laatste twee deelnemers of teams

   • De finale was erg spannend. 

2. (muziek) het slotstuk van een meerdelig toneel- of muziekstuk
3. het laatste gedeelte van iets

   ▸ Daarna was het tijd voor de finale.

Verwante begrippen

• beslissingswedstrijd

Hyponiemen

• bekerfinale, cupfinale, kippenvelfinale, kruisfinale, kwartfinale, troostfinale

Afgeleide begrippen

• finalepartij, finaleplaats, finalisme

Verwante begrippen

• finalist, toernooi, kampioenschap, voorronde

Vertalingen

    1. de beslissende wedstrijd in een toernooi tussen de laatste twee deelnemers   

Duits: Finale (de) o Engels: final (en) Frans: finale (fr) Grieks: τελικό (el) o

Noors: finale (no) m Nynorsk: finale (nn) m Spaans: final (es) m Turks: final (tr)

    2. het slotstuk van een meerdelig toneel- of muziekstuk   

Duits: Finale (de) o Engels: finale (en) Noors: finale (no) m

Nynorsk: finale (nn) m Spaans: final (es) m Turks: final (tr)

Bijvoeglijk naamwoord

finale

1. verbogen vorm van de stellende trap van finaal

Gangbaarheid

• Het woord finale staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "finale" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

enkelvoud	meervoud
finale	finales

Zelfstandig naamwoord

finale

1. finale (wedstrijd)
2. (muziek) finale (muziekstuk)

Gelijkklinkende woorden

• final

Turks

Woordafbreking

• fi·na·le

Zelfstandig naamwoord

finale

1. datief enkelvoud van final