fibrine

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bloed- of plantenvezelstof’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
uit het Frans fibrine, afgeleid van Latijn fibra met het achtervoegsel -inus^[2]

de fibrine v / m

(biochemie) (medisch) onoplosbaar eiwit in het bloedplasma, gevormd tijdens de bloedstolling uit fibrinogeen en trombine

1. eiwit

Het woord fibrine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

41 %	van de Nederlanders;
60 %	van de Vlamingen.^[3]

fibrine v

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fibrine	fibrinen fibrines
verkleinwoord

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
fibrine	la fibrine