fiancee

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fiancee    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌfijɑ̃ˈse / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• fi·an·cee

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans  fiancée zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fiancee	fiancees
verkleinwoord	fianceetje	fianceetjes

Zelfstandig naamwoord

de fiancee v

1. (traditioneel) vrouw met wie je officieel hebt afgesproken te gaan trouwen

   • Sinds een week hebben Sylvia en ik een clandestiene intieme relatie. Eindelijk. Ik heb altijd al the hots voor haar gehad. Sylvia is al jaren de beste vriendin van mijn gelegenheidsscharrel Bianca. Sylvia is ook nog steeds de fiancee van Frits. 

2. (hedendaags) vrouw met wie je nauwer dan vriendschappelijk omgaat en de verwachting deelt een stel te blijven

   • Zijn huwelijk ging eraan kapot en zijn tweede vrouw, hij noemt haar afwisselend zijn lady en zijn fiancee, dwong hem te kiezen tussen haar en het nomadenbestaan. 

Schrijfwijzen

• fiancée (officiële spelling tot 1996)

Synoniemen

• [1] verloofde
• [2] vaste verkering
• [2] meisje, vriendin (voorafgegaan door een bezittelijk voornaamwoord in het enkelvoud)

Verwante begrippen

• vrouwelijke vorm van fiancé

Gangbaarheid

• Het woord fiancee staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fiancee" herkend door:

60 %	van de Nederlanders;
55 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.