fata

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fata    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈfata / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• fa·ta

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn fata

Zelfstandig naamwoord

fata mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord fatum

   • Maar de woorden hebben hun fata, evengoed als de boekjes. 

2. beleefde gebeurtenissen

   • Het is toeval dat ons op die foto samenbracht. Tekenender voor die tijd is dat zijn andere buurman iemand is die wél een vriend van hem was; die zou enkele jaren later als SS’er aan het Oostfront sneuvelen. Fata van een generatie, die bijna uitgestorven is. 

Synoniemen

• lotgevallen

Verwante begrippen

naar de vorm: ook uit Latijn

• fata morgana

Gangbaarheid

• Het woord fata staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'fata' herkend door:

47 %	van de Nederlanders;
47 %	van de Vlamingen.

IJslands

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

fata

1. genitief onbepaald onzijdig meervoud van fat

Zelfstandig naamwoord

fata

1. genitief onbepaald onzijdig meervoud van föt