episcopus
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ɛ.ˈpɪs.kɔ.pʊs/
Woordherkomst en -opbouw
- Ontleend aan het Oudgriekse ἐπίσκοπος.
Zelfstandig naamwoord
ĕpĭscŏpus m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | episcopus | episcopī |
| genitief | episcopī | episcopōrum |
| datief | episcopō | episcopīs |
| accusatief | episcopum | episcopōs |
| vocatief | episcope | episcopī |
| ablatief | episcopō | episcopīs |