eoceen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  eoceen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌejoˈsen / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• eo·ceen

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels Eocene, naam voorgesteld in 1833 door de Britse geoloog C. Lyell; afgeleid van Oudgrieks ἠώς (éos) "dageraad" en καινός (kainós) "nieuw", dus: "dageraad van het nieuwe (leven)";

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eoceen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

eoceen o

1. (geologie) geologisch tijdperk waarin de hoefdieren en walvissen zich sterk ontwikkelden, tweede tijdvak van de periode paleogeen, van 56 tot 34 miljoen jaar geleden

Schrijfwijzen

• Vóór 2006 was de spelling Eoceen. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.

Hyperoniemen

• tijdvak (geologie)
• paleogeen
• cenozoïcum of kaenozoïcum
• fanerozoïcum

Hyponiemen

• priaboniaan of priabonien
• bartoniaan of bartonien
• lutetiaan of lutetien
• yperiaan of yperien

Verwante begrippen

• oligoceen
• paleoceen

Vertalingen

    1.   

Engels: Eocene (en)

Spaans: Eoceno (es) m

	stellend
onverbogen	eoceen
verbogen	eocene
partitief	eoceens

Bijvoeglijk naamwoord

eoceen

1. uit het eoceen, of met betrekking tot dat tijdperk

Gangbaarheid

• Het woord eoceen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "eoceen" herkend door:

37 %	van de Nederlanders;
54 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.