enharmonisch

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • en·har·mo·nisch
Woordherkomst en -opbouw
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen enharmonisch enharmonischer
verbogen enharmonische enharmonischere
partitief enharmonisch enharmonischers -

Bijvoeglijk naamwoord

enharmonisch

  1. (muziek) het verschillend kunnen benoemen van een muziektoon. In de gelijkzwevende stemming is er geen onderscheid meer tussen het bereiken van een toon door verhoging of door verlaging
    • We kunnen de zwarte toetsen van een piano: cis, dis, fis, gis, aïs noemen, maar door enharmonisch verwisseling ook: des, es, ges, as en bes. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid