encargo
Uiterlijk
- en·car·go
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| encargo | encargos |
encargo m
- opdracht, het opdragen
- boodschap
- bestelling
- [1] encomienda
| vervoeging van |
|---|
| encargar |
encargo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van encargar
| vervoeging van |
|---|
| encargarse |
encargo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van encargarse
- encargo in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española