dweil

Nederlands

dweil

Uitspraak

• Geluid:  dweil    (hulp, bestand)
• IPA: /dʋɛi̯l/

Woordafbreking

• dweil

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘schoonmaakdoek’ voor het eerst aangetroffen in 1546
• Via het Middelnederlands dwegel en door palatalisering van de -g- ontstond -ei-, afgeleid van het Middelnederlands dwaen (wassen) met het achtervoegsel -el

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dweil	dweilen
verkleinwoord	dweiltje	dweiltjes

Zelfstandig naamwoord

dweil m

1. een stuk weefsel in natte vorm gebruikt om een gladde vloer te reinigen

   • Maak die dweil eerst eens schoon, anders verplaats je het vuil alleen maar. 

Vertalingen

    1. een stuk weefsel in natte vorm gebruikt om een gladde vloer te reinigen   

Duits: Wischtuch (de) m Engels: floorcloth (en), mop (en)

Frans: serpillière (fr) v Spaans: fregona (es) v

Werkwoord

vervoeging van
dweilen

dweil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
   

   • Ik dweil. 

2. gebiedende wijs van dweilen
   

   • Dweil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dweilen
   

   • Dweil je? 

Gangbaarheid

• Het woord dweil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dweil" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.