durver

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  durver    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdʏrvər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• dur·ver

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van durven met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	durver	durvers
verkleinwoord	durvertje	durvertjes

Zelfstandig naamwoord

de durver m

1. iemand die niet bang is om wat te doen, iemand met lef

   • In dit gedicht is Thomas van kind tot volwassene, van klimrek tot kerktoren, een durver. Ondersteboven kiest hij voor het risico. 

Synoniemen

• durfal

Gangbaarheid

• Het woord durver staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "durver" herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.