duplex

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duplex    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdyplɛks / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• du·plex

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn duplex

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	duplex	duplexen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de duplex m

1. (bouwkunde) een woning, hetzij een eengezinswoning of een woning in een meergezinshuis, die tijdelijk gesplitst is in twee deelwoningen
2. (bouwkunde) maisonnette
3. voor twee personen

   ▸ Ik koos uiteindelijk voor de Duplex van Zpacks, een ruime tweepersoons enkelwandige, cuben fiber tent van nog geen 700 gram.

Afgeleide begrippen

• duplexappartement, duplexwoning

Vertalingen

    1.   

Engels: double (en), dual (en)

	stellend
onverbogen	duplex
verbogen	(alleen predicaat)

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

Bijvoeglijk naamwoord

duplex

1. uit twee eenheden bestaand, in twee richtingen werkend

Synoniemen

• dubbel

Opmerkingen

• In plaats van attributief gebruik zijn samenstellingen met "duplex" als eerste deel gangbaar.

Afgeleide begrippen

• half-duplex, full-duplex

Verwante begrippen

• bi-

Antoniemen

• simplex

Vertalingen

    1.   

Engels: double (en), dual (en)

Gangbaarheid

• Het woord duplex staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duplex" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Zelfstandig naamwoord

duplex m

1. (bouwkunde) maisonnette v; een etagewoning met eigen toegang waarbij woon- en slaapverdieping boven elkaar liggen.