duivels

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duivels    (hulp, bestand)
• IPA: /dœyvəls/

Woordafbreking

• dui·vels

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van duivel met het achtervoegsel -s

Tussenwerpsel

duivels

1. een uitroep van verbazing

   • Duivels zeg! 

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	duivels	duivelser	duivelst
verbogen	duivelse	duivelsere	duivelste
partitief	duivels	duivelsers	-

Bijvoeglijk naamwoord

duivels

1. als een duivel

   • Dat was echt een duivels plan. 

   ▸ Soms werd Nicolaas door zoveel duivelse Pieten gevolgd, dat die de heilige totaal overheersten.

2. vervloekt.

   • Die duivelse jongen heeft weer iets uit mijn tuin gestolen! 

3. boos, ongeduldig

   • Je wordt er duivels van. 

Bijwoord

duivels

1. In hoge mate

   • Ik was toen echt even duivels kwaad. 
   • Dat was duivels moeilijk om te doen. 

Zelfstandig naamwoord

duivels mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord duivel

Gangbaarheid

• Het woord duivels staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'duivels' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.