doorgever

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  doorgever    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• door·ge·ver

Woordherkomst en -opbouw

• afleiding van doorgeven met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	doorgever	doorgevers
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de doorgever m

1. iemand die een mededeling van één persoon vertelt aan een ander persoon

   • Aan de andere kant van het venster is met punaises een papiertje in het hout geprikt: voor het geval de biechteling zijn oefening van berouw niet meer uit het hoofd kent. Liever heeft Amantius dat iemand zijn eigen woorden kiest: "Gewoon: ik heb iets fout gedaan, God, en daar heb ik spijt van. Dat is ook de essentie", heft Amantius zijn vinger: "Langs de priester heen vraagt hij of zij om vergeving aan God. Ik ben niet de rechter. Ik ben slechts de toehoorder en de doorgever." 

2. iemand die iets van de ene persoon geeft aan een andere persoon

   • Nu kunnen alleen verkopers en minderjarigen een boete krijgen als zij de leeftijdsgrens van 18 jaar voor alcoholverkoop negeren. "Doorgevers"gaan vrijuit. Nico van der Lely, bekend van de Delftse alcoholpoli, kan zich goed voorstellen dat er een ontmoedigend effect uitgaat van de voorgestelde doorgeefboete. De kinderarts is groot voorstander van strenger handhaven, in combinatie met voorlichting. "Beboeten is gewoon nodig, het werkt goed." 

Gangbaarheid

• Het woord doorgever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "doorgever" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.