dislocatie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dislocatie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·lo·ca·tie

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van locatie met het voorvoegsel dis-
• afgeleid van het Latijnse locus [plaats, positie] met het voorvoegsel dis- en met het achtervoegsel -atie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dislocatie	dislocaties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de dislocatie v

1. verplaatsing
2. (medisch) (ongewone) verplaatsing b.v. de ligging van beenstukken ten opzichte van elkaar na een breuk
3. (geologie) onderbreking of verandering van richting in het verloop van aardlagen
4. (natuurkunde) discontinuïteit in een kristalstructuur

Vertalingen

    1. ongewone verplaatsing   

Duits: Dislokation (de) Engels: dislocation (en) Frans: dislocation (fr) v

Spaans: dislocación (es) v

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord dislocatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.