dienaar

Nederlands

dienaar draagt de parasol van zijn meester en loopt op blote voeten achter zijn meester aan

Uitspraak

• Geluid:  dienaar    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• die·naar

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ondergeschikte’ voor het eerst aangetroffen in 1348
• Naamwoord van handeling van dienen met het achtervoegsel -aar

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dienaar	dienaars dienaren
verkleinwoord	dienaartje	dienaartjes

Zelfstandig naamwoord

dienaar m

1. (beroep) iemand die in persoonlijke dienst van een meester is

   • Hij werd door zijn eigen dienaren vermoord. 

Synoniemen

• bediende, knecht

Verwante begrippen

• dienares

Hyponiemen

   

afgodendienaar afgodsdienaar bedienaar beeldendienaar compagniedienaar evangeliedienaar gerechtsdienaar kamerdienaar kerkdienaar landsdienaar misdienaar ogendienaar overheidsdienaar staatsdienaar stadsdienaar wetsdienaar

Vertalingen

    1.   

Engels: boy (en), servant (en)

Spaans: criado (es) m, sirviente (es) m

Gangbaarheid

• Het woord dienaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dienaar" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.