desolate

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • de·so·la·te

Bijvoeglijk naamwoord

desolate

  1. verbogen vorm van de stellende trap van desolaat
     'Begrijp je niet dat ik er nu helemaal alleen voorsta?' Het desolate gevoel dreef haar langzaam maar zeker naar een afgrond waarvan ze weg wilde blijven.[1]

Verwijzingen

  1. All-inclusive” op Wikipedia (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht, ISBN 90-229-9182-2