desmayo
Uiterlijk
- des·ma·yo
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| desmayo | desmayos |
desmayo m
- [1] desvanecimiento
- [2] desánimo
| vervoeging van |
|---|
| desmayar |
desmayo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van desmayar
| vervoeging van |
|---|
| desmayarse |
desmayo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van desmayarse
- desmayo in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española