derangeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  derangeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·ran·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘storen’ voor het eerst aangetroffen in 1789
• afgeleid van het Franse déranger (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
derangeren	derangeerde	gederangeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

derangeren

1. overgankelijk storen, hinderen

Vertalingen

    1.   

Frans: déranger (fr)

Gangbaarheid

• Het woord derangeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'derangeren' herkend door

94 %	van de Nederlanders
95 %	van de Vlamingen.