decapitatie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • de·ca·pi·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord decapitatie decapitaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de decapitatiev

  1. afhakken van hoofd of kop
    • (...) bij decapitatie met behulp van een zwaard waren soms wel drie of vier slagen nodig voordat de terechtgestelde daadwerkelijk onthoofd was. [3]
    • Decapitatie is onder criminelen een vrij zeldzame methode om een moord te plegen. 
    • Op 12 november 2013 heeft de provincie een ontheffing afgegeven voor het doden van ganzen door middel van decapitatie of neksteek. [4]
  2. (medisch) (verloskunde) bij een voor de geboorte overleden kind het hoofd scheiden van de romp om het uit de baarmoeder te kunnen halen
    • (...) indien de foetus intra-uterien al is overleden, destructieve ingrepen als craniotomie en decapitatie. [5]
  3. (medisch) (tandheelkunde) verwijdering van het bovenste deel van tand of kies
    • . Niet te restaureren gebitselementen moeten bij voorkeur worden behandeld door endodontische behandeling en decapitatie. [6]
  4. (medisch) () verwijdering van het uiteinde van een bot
    • De operatie bestaat uit het verwijderen (decapitatie of artroplastiek) van de vergroeide kopjes van de middenvoetsbeentjes. [7]
  5. (plantkunde) de top van een plantenstengel afsnijden
    • Jonge loten, die bij deze planten na decapitatie gedurende de bloeitijd gevormd werden, bevatten daarentegen meer scopolamine (26%). [8]
  6. (figuurlijk) het bovenste deel abrupt verwijderen
    • Monarchistische vorsten verliezen in dit bestel hun zetel. De decapitatie de jure gaat aan de daadwerkelijke onthoofding van de vorst vooraf. [9]
  7. (figuurlijk) iets onmisbaars verwijderen
    • Aan de volle kennis Gods te vertwijfelen hier op aarde staat dan ook gelijk met geestelijke decapitatie. [10]
Synoniemen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen