dégueuler

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /de.gœ.le/

Woordherkomst en -opbouw

• van gueule met het voorvoegsel dé- met het achtervoegsel -er

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
dégueuler	dégueulais	dégueulé
eerste groep	volledig

Werkwoord

dégueuler

1. (spreektaal) overgeven, kotsen

   «Le voyage en bateau, c'était l’enfer, j’ai pas arrêté de dégueuler!»

   Die bootreis was een hel, ik moest de hele tijd overgeven!

Afgeleide begrippen

•  dégueulasse bn