cursivering

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • cur·si·ve·ring
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord cursivering cursiveringen
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de cursiveringv

  1. (typografie) weergave in een meer schuin staande variant van een lettertype
     De ruimte ontbreekt hier om zelfs maar een idee te geven van wat Wolfe weer allemaal uit de kast haalt aan eindeloze herhalingen, cursiveringen, uitroeptekens (veel uitroeptekens!!!!!) alliteraties en klanknabootsingen.[2]
     De langzame lezer buigt zich over de betekenis van de cursivering en de gedachtestreepjes rondom ‘aap’, alsof de verteller vertraagt en met enige denkpauze blijft hangen op het woord aap, dat een open plek wordt, die ook anders in gevuld kan worden.[3]
Opmerkingen
  • Na een met cursieve letters gemarkeerd deel van een citaat wordt met behulp van dit woord aangegeven of de auteur van de originele tekst dat zo al had gedaan of wie anders die markering heeft aangebracht.
Typische woordcombinaties
  • cursivering van mij
    met een door mij met cursieve letters gemarkeerd deel
  • mijn cursivering
    met een door mij met cursieve letters gemarkeerd deel

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 maart 2020 Weblink bron
    Jan Donkers
    “Miamee ee ee ee eeaahhahAHHHH hijg!!!!!” (21 december 2012) op nrc.nl op Wikipedia
  3. Bronlink geraadpleegd op 28 maart 2020 Weblink bron
    Stine Jensen
    “Waarom werd deze moord gepleegd?” (13 juli 2007) op nrc.nl op Wikipedia