cumul

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  cumul    (hulp, bestand)
• IPA: /kyˈmyɫ/

Woordafbreking

• cu·mul

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Franse cumul.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	cumul	cumuls
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de cumul v

1. (Vlaanderen) het afleggen van alle vakken van twee academiejaren in één jaar

   • Cumul is pas mogelijk indien men in het vorige academiejaar goed gepresteerd heeft. 

2. (Vlaanderen), (politiek) het gelijktijdig vervullen van verscheidene ambten door één persoon

   • Een veel gehoorde kritiek op de cumul van politieke functies is de mogelijke belangenverstrengeling. 

3. (Vlaanderen) het gelijktijdig uitoefenen van verscheidene banen of functies door één persoon

   • Door zijn cumul van allerlei functies is onze directeur nooit te bereiken. 

Synoniemen

• [2], [3] (Nederland) cumulatie, opeenstapeling

Antoniemen

• [2] decumul

Hyperoniemen

• [1] voorafname

Verwante begrippen

• cumuleren

Gangbaarheid

• Het woord cumul staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cumul" herkend door:

25 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.