correctief
Uiterlijk
- Geluid: correctief (hulp, bestand)
- cor·rec·tief
- afgeleid van het Latijnse corrigere (met het voorvoegsel cor-)
- afgeleid van correctie met het achtervoegsel -ief
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | correctief | correctieven |
verkleinwoord | - | - |
- middel om een begane fout te herstellen
1.
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | correctief | correctiever | correctiefst |
verbogen | correctieve | correctievere | correctiefste |
partitief | correctiefs | correctievers | - |
correctief
- ter correctie
- de definitieve stap in het controleproces bepaalt de behoefte aan correctieve maatregelen
1.
- Het woord correctief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.