constateren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  constateren    (hulp, bestand)
• IPA: /kɔnsta'terə(n)/

Woordafbreking

• con·sta·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vaststellen’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van het Franse constater (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
constateren	constateerde	geconstateerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

constateren

1. overgankelijk vaststellen

   • Ik moet constateren dat jullie nog niet echt voortgang geboekt hebben... 

   ▸ De Franse levensstijl blijft een uiterst aantrekkelijk concept waaraan goed wordt verdiend, zoals Michel Houellebecq constateerde in zijn laatste roman De kaart en het gebied: luxe, elegantie, goed eten en drinken.

   ▸ In zijn bril zag ik mezelf weerspiegeld en ik constateerde dat ik er net zo verwilderd uitzag als hij.

Afgeleide begrippen

• constatatie, constateerbaar, constatering, constateur

Vertalingen

    1. vaststellen   

Duits: feststellen (de), konstatieren (de) Engels: ascertain (en), establish (en) Frans: constater (fr)

Italiaans: constatare (it) Spaans: constatar (es)

Gangbaarheid

• Het woord constateren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "constateren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.