conflare
Uiterlijk
- IPA: /kon.ˈflaː.rɛ/
- con·fla·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
conflāre | conflo | conflāvi | conflātum |
eerste vervoeging | volledig |
conflare
- het vuur aansteken
- aanwakkeren (van vuur, hartstocht)
- samensmelten, samenvoegen
- zuiveren