compliment
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Nederlands

Uitspraak
- Geluid: compliment (hulp, bestand)
Woordafbreking
- com·pli·ment
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lof, begroeting’ voor het eerst aangetroffen in 1635 [1]
- afgeleid van het Franse 'compliment' [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | compliment | complimenten |
verkleinwoord | complimentje | complimentjes |
Zelfstandig naamwoord
- een lovende of vleiende opmerking
- De leerlingen gaven hun docente een groot compliment voor haar grote inzet.
- ▸ Ik verloor geleidelijk mijn gevoel voor leeftijd. Omdat ik voornamelijk optrok met jonge mensen voelde ik me zelf ook weer jong. Zo merkte Genie een keer op dat ze het gevoel had dat ze met een opgewonden kind zat te ontbijten. ‘Je verhaal gaat alle kanten op, er is geen peil op te trekken waar je nu weer mee komt.’ Ik koos ervoor om dit als een compliment op te vatten.[4]
Synoniemen
Hyponiemen
Verwante begrippen
Vertalingen
1. een lovende of vleiende opmerking
Gangbaarheid
- Het woord compliment staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "compliment" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[5] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "compliment" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ compliment op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be