collaboreren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  collaboreren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• col·la·bo·re·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘met de vijand samenwerken’ voor het eerst aangetroffen in 1950
• afgeleid van het Franse collaborer (met het voorvoegsel col- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
collaboreren	collaboreerde	gecollaboreerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

collaboreren

1. inergatief meewerken, samenwerken
2. inergatief sinds W.O. II: met de vijand samenwerken ('heulen')

   • Er zijn Nederlanders geweest die gecollaboreerd hebben met de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog. 

Afgeleide begrippen

• collaborateur, collaboratie, collaborator, collaboratrice

Vertalingen

    1. met de vijand samenwerken   

Duits: kollaborieren (de) Engels: collaborate (en)

Frans: collaborer (fr) Spaans: colaborar (es)

Gangbaarheid

• Het woord collaboreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "collaboreren" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.